[:en]Ο Δεκέμβρης που δεν τελείωσε ποτέ…[:]

[:en]

Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, ετών 15, πέφτει νεκρός στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, από σφαίρα μπάτσου στα Εξάρχεια. 5 χρόνια μετά, ο Δεκέμβρης για μας όχι μόνο δεν έχει τελειώσει, αλλά θυμόμαστε ξανά και ξανά την οργή του εξεγερμένου αλλά και ετερογενούς πλήθους που αντέδρασε τότε με κάθε τρόπο. Το φάντασμα του Δεκέμβρη, η εξουσία και τα τσιράκια της το τρέμουν όσο τίποτε άλλο. Όλοι μας γνωρίζουμε καλά τον αυθορμητισμό, με τον οποίο ο αγανακτισμένος λαός κατέβηκε στο δρόμο και έσπασε το φόβο του στα οδοφράγματα. Όλοι μας, επίσης γνωρίζουμε, καλύτερα τα κροκοδείλια δάκρυα της κυβέρνησης και άλλων πολιτικάντηδων που ακολούθησαν του γεγονότος, αλλά και τις «συγκινητικές» δηλώσεις δημοσιογράφων και άλλων ξεπουλημένων στα καθεστωτικά μίντια, και την άμεση καταδίκη όλων για τον δολοφόνο Κορκονέα. Αλλά, ευτυχώς δεν ξεχνάμε ότι ο Κορκονέας ήταν ένας μόνο από τους μπάτσους, που προστατεύουν τους εξουσιαστές και τους μηχανισμούς τους, από τη λύσσα του λαού. Οι ίδιοι μπάτσοι που χτυπάνε και καταστέλλουν το εξεγερμένο πλήθος στους δρόμους, οι ίδιοι σκοτώνουν, βασανίζουν, τρομοκρατούν. Αλλά στο βωμό του συμφέροντος και του πολιτικού κόστους, η εξουσία βγαίνει και τους καταδικάζει. Λες και δεν είναι αυτή που συντηρεί αυτά τα σκυλιά… Αλέξης Γρηγορόπουλος, Μιχάλης Καλτεζάς, Κούμης, Κανελλοπούλου, Θανάσης Καναούτης, Παύλος Φύσσας είναι ένα ελάχιστο δείγμα δολοφονιών του κράτους, του παρακράτους και των μπάτσων. Όποιος δεν παίρνει θέση, είναι συνένοχος.

Και ενώ, ξεκινάνε τα Δεκεμβριανά μπροστά μας συναντάμε μια απεργία των διοικητικών που τρέχει ήδη 12 βδομάδες στο ΕΚΠΑ και στο ΕΜΠ. Ακούμε στα δελτία των 8, ότι θα χαθεί το εξάμηνο, ότι οι καημένοι οι φοιτητές είναι ανήμποροι και ότι η απεργία των διοικητικών τους στερεί τα όνειρα για το πτυχίο. Ταυτόχρονα, προτρέπονται οι φοιτητές να ανοίξουν τις σχολές τους για να επανέλθει η «ομαλότητα» και η «κανονικότητα». Ας δούμε τι σημαίνει για αυτούς η πολυπόθητη κανονικότητα. 498 εργαζόμενοι που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα κατόπιν μοριοδότησης, γραμματείες με προσωπικό λιγότερο κατά 25- 75%, μηχανογράφηση- υπηρεσία απαραίτητη για την καταχώρηση της βαθμολογίας, την έκδοση πτυχίων και πιστοποιητικών, κ.α. να βρίσκεται με το 40% των εργαζομένων σε αυτή σε διαθεσιμότητα. Και όλα αυτά, είναι μόνο ενδεικτικά παραδείγματα της «ομαλότητας» που ευαγγελίζονται. Στο ΑΠΘ, 150-170 διοικητικοί υπαλλήλοι βρίσκονται επίσης, σε διαθεσιμότητα. Ούτε σε αυτό σκοπεύουμε να πάρουμε θέση;; Το ζήτημα είναι αναγκαιότητα να ανοίξει στις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων και οι φοιτητές και οι φοιτήτριες να σταθούν αλληλέγγυοι/ες στον εργατικό αγώνα των διοικητικών. Ο κατακερματισμός των εργασιακών δικαιωμάτων, η επισφάλεια και οι μισθοί πείνας είναι μπροστά μας. Μετά το πολυπόθητο πτυχίο, τι περιμένουμε άραγε;

Ένας αγώνας ακόμη που τρέχει εδώ και καιρό είναι αυτός της λέσχης. Χρόνια τώρα προσπαθούν οι αρμόδιοι να βάλουν κριτήρια σίτησης. Φέτος, η ανάγκη για κριτήρια είναι πιο επιτακτική για τους εργολάβους, μιας και η λέσχη έχει φύγει από τη διεύθυνση του πανεπιστημίου. Φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα ν+2 χρόνια, μετανάστες, άνεργοι, άποροι κλπ. δεν πληρούν τα κριτήρια τους, άρα τους εμποδίζετε η πρόσβαση στη λέσχη. Θα αφήσουμε να πετάγεται τόσο φαί στα σκουπίδια; Θα αποδεχτούμε τους διαχωρισμούς; Στεκόμαστε ενάντια στις κάρτες σίτησης, στην επίδειξη πάσο και δεν αποδεχόμαστε κανέναν διαχωρισμό, πέραν του ταξικού. Το ‘χουμε πει πολλές φορές άλλωστε,στη λέσχη θα τρώμε όλες και όλοι μας, γιατί το χουμε ανάγκη, γιατί δεν έχουμε ίσως άλλη επιλογή, γιατί είναι υποχρέωσή τους να μας παρέχουν τα αυτονόητα- σίτηση. Δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε πως κανένα πάσο δεν μας χωρίζει, καμιά κάρτα σίτησης δεν μας ενώνει.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην εξουσία, στους μπάτσους, στους απεργοσπάστες και στους εργολάβους. ΑΝΥΠΑΚΟΗ στους εκμεταλλευτές της ζωή μας, σε αυτούς που θέλουν να υποτασσόμαστε και να σκύβουμε το κεφάλι . ΟΡΓΗ για αυτούς που μας εξοντώνουν είτε φυσικά είτε ψυχικά. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ σε αυτούς που αντιδρούν, που υψώνουν τη γροθιά τους, που παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους, που αγωνίζονται, που επαναστατούν.

Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι και όχι οι ρουφιάνοι και οι προσκυνημένοι

AYTONOMO ΣΧΗΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

[:]