[:en]Περί τρομοκρατίας ο λόγος…[:]

[:en]Τρομοκρατία (η) ουσιαστικό . Η επικράτηση με τον τρόμο.

Αυτός είναι ο ορισμός της έννοιας τρομοκρατία στα γλωσσολογικά βιβλία και στα λεξικά . Σαν έννοια πρωτοεμφανίστηκε στα 1793-1794 όταν κατά τη διάρκεια της γαλλικής επανάστασης κάθε άνθρωπος ο οποίος φερόταν έστω ύποπτος για προδοσία ή αμφισβήτηση της επανάστασης , εκτελούνταν με συνοπτικές διαδικασίες . Από τότε μέχρι και σήμερα , αυτή η έννοια έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει ποικίλες ενέργειες οι οποίες έχουν ένα κοινό : Στηρίζονται στην βίαια επιβολή και επικράτηση.

Σαν ψυχολόγοι , λοιπόν , που είμαστε καταλαβαίνουμε ευκολότερα ότι στο σύγχρονο κοινωνικό φαντασιακό οι τρομοκράτες φέρονται ως γενειοφόροι φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι ή ως ‘’αποκλίνοντες προσωπικότητες’’ που έφυγαν από τον ίσιο δρόμο και χρησιμοποίησαν την βία για να πετύχουν πολιτικούς σκοπούς (πχ ληστεία στο βελβεντό) . Κανείς ωστόσο δεν συνδέει την τρομοκρατία με την καθημερινή – μέσω της βίας – επιβολής του κράτους στην κοινωνία και πόσο μάλλον στα αγωνιζόμενα μέρη της .

Στις διαδηλώσεις της 6 Δεκέμβρη αυτό έγινε κάτι παραπάνω από εμφανές . Στη Θεσσαλονίκη για μια πορεία 1000 ανθρώπων επιστρατεύτηκαν όλοι οι μπάτσοι της βορείου ελλάδας , οι οποίοι τιμώντας για μια ακόμα φορά τον χαρακτηρισμό τους ως γουρούνια είχαν σε ασφυκτικό κλοιό τους διαδηλωτές από κάθε πιθανό μέρος . Ένα δακρυγόνο να έπεφτε θα θρηνούσαμε θύματα λόγω των ποδοματημάτων . Στην Αθήνα που ως μητρόπολη συγκεντρώνει όλη τη λύσσα του κράτους, οι μπάτσοι έδειξαν από νωρίς τις προθέσεις τους επιτιθέμενοι με χημικά και ξύλο στην ΜΑΘΗΤΙΚΗ πορεία και εν τέλει εγκλωβίζοντας τους μαθητές μπροστά στα προπύλαια .Τέλος , το βράδυ στα Εξάρχεια το παραλήρημα καταστολής έληξε με τους κατοίκους της περιοχής να μην μπορούν να ανασάνουν από τα χημικά και τους διαδηλωτές να δέρνονται και να συλλαμβάνονται μέσα σε μαγαζιά και πολυκατοικίες . Αν αυτό δεν είναι επιβολή μέσω της βίας και του τρόμου ΤΟΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ?

Σε μία ημερομηνία δηλαδή η οποία είναι ταυτισμένη από όλους ως το αποκορύφωμα της κρατικής βίας (δολοφονία Αλέξη) οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του φασίστα υπουργού ΠΡΟΠΟ Δένδια έδειξαν για άλλη μια φορά ότι δειψάν για αίμα διαδηλωτών.

Έτσι καταλαβαίνουμε ότι οι φανφάρες του κράτους περί καταδίκης της βίας και προστασίας της δημοκρατίας στην πραγματικότητα είναι και προϋποθέτουν ένα φαινόμενο . Αυτό της κρατικής τρομοκρατίας σε βάρος της κοινωνίας και πόσο μάλλον των αγωνιζόμενων κομματιών της .

Μέσα σε αυτό το κλίμα εμείς επιλέγουμε την μεριά των αγωνιζόμενων . Δεν θεωρούμε , ωστόσο , παράλογη την βία της εξουσίας γιατί καταλαβαίνουμε την αγωνία της να προστατεύσει τα συντρίμμια του παλιού κόσμου που πρεσβεύει καλλιεργώντας φόβο και ηττοπάθεια σε όσους παλεύουν για κάτι διαφορετικό . Βέβαια ένα πράγμα είναι σίγουρο. Όσο σπέρνουν φόβο κάποια στιγμή θα θερίσουν οργή . Και τότε θα είμαστε εμείς εκεί χτίζοντας από την αρχή μια κοινωνία αλληλεγγύης ισότητας και ελευθερίας .

Αυτόνομο σχήμα ψυχολογίας

[:]

Leave a Reply