[:en]ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΒΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ;[:]

[:en]…ένα καπέλο , μια τσάντα , λίγο dna και μια καταδίκη σε 25 χρόνια φυλακή

Σίγουρα καμία εποχή δεν υπήρξε που να μην μπαίνει η αγωνιστική δράση των ανθρώπων στην ζυγαριά από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Αυτοί είναι που ελέγχουν ανά πάσα στιγμή κατά πόσο η δράση σου μπορεί πράγματι να αποβεί “μοιραία” για το καθεστώς και σαν βγει μια τέτοια απόφαση βρίσκεσαι υπόλογος στις αρχές και φιμωμένος. Σήμερα όμως δεν περιορίζουν απλά τη δράση στο δρόμο. Το τελευταίο διάστημα η κρατική καταστολή περνάει σε άλλο επίπεδο και για άλλη μια φορά στο στόχαστρο βρίσκονται αναρχικοί και αντιεξουσιαστές. Με πρόσχημα την απόδραση του Χ.Ξηρού αυτή τη φορά, μπάτσοι-εισαγγελείς-αντιτρομοκρατική περνούν το κατώφλι δεκάδων σπιτιών προχωρώντας σε προσαγωγές και συλλήψεις, σε θεαματικές έρευνες και κατασχέσεις υπολογιστών και προσωπικών αντικειμένων. Αρπάζουν ανθρώπους από τις δουλειές τους, στο δρόμο, ακόμη και μέσα από τα δικαστήρια. Η προσπάθεια τρομοκράτησης ανθρώπων για την αγωνιστική και ριζοσπαστική τους δράση είναι ένα ακόμη δείγμα της άγριας επίθεσης του κράτους και των καπιταλιστών σε αυτό που τους απειλεί και τους τρομάζει. Έτσι λοιπόν, κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει μπάτσους και εισαγγελείς να κάνουν εφόδους όχι μόνο σε σπίτια αγωνιστών αλλά και στα σπίτια των χρεωμένων νοικοκυριών για εξώσεις, στο σπίτι κάθε εργαζόμενου που αρνείται να υποταχτεί στο αφεντικό του, στο φοιτητή, μέχρι και σε άλλους «φιλήσυχους» πολίτες που καταδικάζουν τη βία από όπου και αν προέρχεται. Βέβαια, πάγια τακτική των εξουσιαστών ήταν και θα είναι η δοκιμή νέων κατασταλτικών μεθόδων στα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας και η διευρυμένη χρήσης τους.

Στο ίδιο πλαίσιο, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης επιτάσσει τον ολικό έλεγχο της κρατικής εξουσίας στις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Ο Θεοφίλου κατηγορείται για τη δολοφονία του ταξιτζή Δ. Μίχα στις 16 Αυγούστου 2012 στην Πάρο και για απλή συνεργεία στη ληστεία τράπεζας που προηγήθηκε, με μόνο αποδεικτικό στοιχείο ένα απλό καπέλο και μια τσάντα. Πέρα από αυτόπτες μάρτυρες που το διαψεύδουν, ακόμη και μπάτσοι αμφισβητούν την ενοχή του. Τι γίνεται όμως; 25 χρόνια φυλάκιση είναι η ποινή του. Η περίπτωση του αναρχικού-κομμουνιστή Τ. Θεοφίλου μας έπεισε με ποιόν τρόπο ένα κοκτέιλ κατηγοριών, από τρομοκρατία έως και ανθρωποκτονία μπορεί να εξελιχθεί σε δίκη φρονημάτων, όταν το επίθετο «αναρχικός» δαιμονοποιείται σε τέτοιο βαθμό που γίνεται συνώνυμο του ποινικού, του φονιά, του κοινού ληστή. Αλλά κάπως το κράτος πρέπει να απονείμει δικαιοσύνη και να κάνει και τη βρωμοδουλειά του. 2 σε 1 δηλαδή: χώνουν στη φυλακή τον «επικίνδυνο». Μόνο που δεν διευκρινίζουν ότι ο κίνδυνος αφορά τους πολιτικούς, τους μπάτσους, τους δικαστές, τα αφεντικά, τους φασίστες και τα σκυλιά τους.

Ο νέος ολοκληρωτισμός που εισάγει κράτος και κεφάλαιο σε μια προσπάθεια μονιμοποίησης της κατάστασης εξαίρεσης δεν μας εκπλήσσει ούτε εκπληρώνει κάποια προφητεία μας. Αντίθετα, λειτουργεί ως συνακόλουθο αποτέλεσμα μιας εκ των άνω επιβολής οικονομικής εξαθλίωσης και υποβάθμισης των ζωών μας. Η εξουσία στοχεύει στο να καταστήσει τη βαρβαρότητα ως μέρος της καθημερινότητάς μας.

Θα γίνεις συνένοχός τους;

ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ Τ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Αυτόνομο Σχήμα Ψυχολογίας

 [:]

Leave a Reply