[:en]Αποσπάσματα από ανακοινώσεις της προέδρου , κ. Στογιαννίδου, εν όψει ολοκλήρωσης του εξαμήνου, όσον αφορά το 2ο έτος και αλλα..
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ, ΣΤΕΝΕΨΑΝΕ ΤΑ ΟΡΙΑ!!
‘’τα περιθώρια μου για αναπλήρωση των εργαστηρίων έχουν εξαντληθεί’’
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της προέδρου του τμήματός μας, απευθυνόμενη στο 2ο έτος, τα περιθώρια της για αναπλήρωση των εργαστηρίων εξαντλήθηκαν, αν και θα μπορούσαν απ’ ότι έδειξε να αναπληρωθούν σε επόμενες εβδομάδες . Τι να πούμε κι εμείς για τα δικά μας περιθώρια και αντοχές;! Όταν το εξάμηνο κυλά με ρυθμούς πλήρους εντατικοποίησης- που οι ίδιοι οι καθηγητές την εντείνουν- μερικοί βρίσκουν την ευκαιρία να παίρνουν αποφάσεις με το δόγμα του διαίρει και βασίλευε. Kαι εξηγιόμαστε:
‘’Προσπαθώντας να βρω μια δίκαια(;) λύση για όλους (για όσους ολοκλήρωσαν και για όσους δεν ολοκλήρωσαν λόγω της κατάληψης στις 20/12/13) αποφάσισα…’’
Από τη στιγμή που απόλυτη προτεραιότητα του μέσου φοιτητή έχει γίνει η γρήγορη ολοκλήρωση των σπουδών-με ό,τι αυτό συνεπάγεται- είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή να γίνει μια επίθεση σε οτιδήποτε σπάει τη κανονικότητα του πανεπιστημίου( π.χ. κατάληψη φιλοσοφικής από τους φιλολόγους). Έτσι η Κ.Στογιαννίδου (έχοντας και την προεδρική της εξουσία- που συχνά υπενθυμίζει στα αμφιθέατρα) βρήκε τη δίκαια λύση να μην πιστωθούν οι μονάδες των προόδων που δόθηκαν από το 2ο έτος, κάτι που αναίρεσε με νέα ανακοίνωσή της μετά από επιτυχή παρέμβαση που έγινε στο γραφείο της. Αυθαίρετα λοιπόν φαίνεται να διαγράφει την προσπάθεια ενός ολόκληρου έτους ενοχοποιώντας και την πρακτική της κατάληψης-με τους λόγους της.
ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ..
‘’Καλώ όσους/ες ενδιαφέρονται για τις σπουδές τους (sic) και για την αποτροπή του κινδύνου να χαθούν μαθήματα για την εξεταστική, να βρίσκονται εκεί ώστε να προασπίσουμε το αυτονόητο δικαίωμα να εισερχόμαστε στα κτήρια και να εργαζόμαστε..’’
Σύμφωνα με άλλη μία θρυλική ανακοίνωση ζητά από τους φοιτητές να παραβρεθούν στο κτήριο της φιλοσοφικής για να σπάσουν την κατάληψη των φιλολόγων. Και συμπεραίνουμε πως αυτοί που αναζητούν την ομαλότητα ακόμα κι όταν χαλάει ο κόσμος γύρω τους είναι αυτοί που ενδιαφέρονται πραγματικά για τις σπουδές τους. Και πώς διαιρεί και βασιλεύει ηκ.Στογιαννίδου; Με την έκκλησή της να σπάσει η κατάληψη, παρόμοιο παράδειγμα με τις φωνές πανικού των δαπιτοειδών να ανοίξει άμεσα το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο ενώ οι διοικητικοί υπάλληλοι πραγματοποιούσαν πολύμηνη απεργία.
ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΓΙΑΝΝΙΔΟΥ ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ;
Ο λόγος που ασχολούμαστε τόσο με τα πεπραγμένα της προέδρου του τμήματος δεν είναι ότι την έχουμε άχτι αλλά δυστυχώς ενσωματώνει το πρότυπο του καθηγητή που ονειρεύεται ένα πανεπιστήμιο-σχολείο, με πειθήνιους φοιτητές, που κοιτάνε μόνο τη πάρτη τους, με μεγαλύτερο άγχος τους να περνάνε τα μαθήματα, αποκτώντας το πτυχιάκι τους άμεσα καιαποτελώντας το μελλοντικό φθηνό εργατικό δυναμικό του κράτους. Οι τελευταίοι αποτελούν το κατάλληλο στρατό ενάντια σε όσους αγωνίζονται για να μην περάσει η απόφαση για εξωτερική αξιολόγηση και στη δική τους σχολή, ας πούμε. Τακτικές τέτοιου τύπου διχάζουν το μέσο φοιτητή που από τη μια σκέφτεται ’’μωρέ λες να πάω να με δει και η πρόεδρος ότι της συμπαραστάθηκα και που ξέρεις να με βολέψει και σε κανένα προγραμματάκι αργότερα;’’ κι από την άλλη ‘’τώρα αυτοί κάποιο λόγο θα έχουν για να ωρύονται’’. Κι όντως έχουν λόγο, καθώς οι εξωτερικοί εμπειρογνώμονες που θα αξιολογούσαν τα προγράμματα σπουδών της φιλολογίας θα ήταν οι υπεύθυνοι για την τροποποίηση τους σύμφωνα με τα πρότυπα των ξένων πανεπιστημίων . Απώτερος στόχος είναι η εισχώρηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο ώστε να γίνει μηχανή παραγωγής του ιδανικού εργάτη σύμφωνα με τα γούστα του κάθε αφεντικού, ο οποίος θα έχει πάρει όσα χαρακτηριστικά είχε προηγουμένως και ως φοιτητής (ωφελιμιστής- πειθήνιος- και πλέον φθηνός).
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ…ΜΑΥΡΑ
Ακριβώς επειδή αντιλαμβανόμαστε το Πανεπιστήμιο σαν μέρος του υπάρχοντος συστήματος κατανοούμε ότι αυτό είναι δομημένο ιεραρχικά και έχει ενσωματώσει το φαντασιακό της κοινωνικής ανέλιξης και κερδοφορίας. Η δόμηση αυτή του εκπαιδευτικού συστήματος φαίνεται από το γεγονός ότι όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από τους από πάνω και ανακοινώνονται στους από κάτω(και μαντέψτε ποιοι είναι οι από κάτω!). Οι εντολές δίνονται από το υπουργείο Παιδείας (και τα εκάστοτε συμφέροντα των επιχειρήσεων), έπειτα λόγο έχουν οι πρυτανικές αρχές οι κοσμήτορες και οι πρόεδροι των τμημάτων , οι καθηγητές και τελευταίοι και καταϊδρωμένοι εμείς και οι εργαζόμενοι του ιδρύματος ( καθαρίστριες , γραμματείες ,κλπ ). Είναι αυταπόδεικτο λοιπόν ποιοι έχουν την εξουσία.. Επίσης το γεγονός ότι είμαστε αντίθετοι στο να συνδιοικείται το πανεπιστήμιο με ιδιώτες ,δεν σημαίνει ότι είμαστε ικανοποιημένοι από την κρατική του διαχείριση .Στο δίλημμα μεταξύ κρατικού ή ιδιωτικού εμείς αρνούμαστε να απαντήσουμε και επιλέγουμε έναν τρίτο δρόμο αυτόν του ελεύθερου , δημόσιου και κοινωνικού πανεπιστημίου. Και τι εννοούμε με αυτό; Ότι η πρόσβαση θα είναι ελεύθερη για τον καθένα (χωρίς ταξικές διακρίσεις) ότι η διαχείριση θα είναι δημόσια (δηλαδή από το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας) και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί θα είναι κοινωνικά. Αυτά.. Για να κοιτάξουμε και λίγο πέρα από το μάθημα που δίνουμε, την εργασία που έχουμε να παραδώσουμε και το καφέ που πίνουμε εν ώρα γενικής συνέλευσης και να δούμε ποιός οφείλουμε να είναι ο ρόλος μας μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση και πώς μπορούμε να την αλλάξουμε.
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ
[:]